Drake Passage, 2 december 2021.
Waar waren we gebleven? Iedereen aan boord, juist!
Het vervolg....
Omdat we een zestal uur later aan boord waren dan gepland, kan er die avond niet meer uitgevaren worden. Want niet alleen de passagiers moeten inschepen, ook al de voorraden moeten ingeladen worden én het schip mag niet vertrekken voor de verplichte safety briefing gebeurd is. Ons vertrek wordt uitgesteld tot woensdagochtend 10 uur. Gelukkig is de Silver Cloud een snel schip dus deze vertraging zou geen belemmering mogen zijn om tijdig in het totaliteitsgebied te geraken. En een nachtje in de haven verzekert ons alvast van een kalme zee vannacht.
Eens aan boord zijn de voorbije beslommeringen snel vergeten. We genieten van ons eerste excellent avondmaal aan boord en brengen in de bar een toast uit op het feit dat we echt aan boord geraakt zijn!
We worden wakker in een zonnig Punta Arenas. Na het ontbijt en de verplichte safety drill haast iedereen zich naar het bovendek, want weldra worden de trossen gelost!
Rond 10.30 u. is het dan echt zo ver! De Silver Cloud, met aan boord 30 astroreizigers, kiest het ruime sop richting South Orkney Islands, voor het waarnemen van de totale zonsverduistering van 4 december 2021. Daar hoort een glaasje champagne bij! May the odds ever be in our favor!
boven v.l.n.r: Safety drill - de kapiteit, 1ste stuurman en loods, trossen los.
onder v.l.n.r: Weg van de kade - dat vieren we - wegvaren van Punta Arenes
De eerste uren varen we door de Straat van Magelhaen, richting Atlantische Oceaan. Het zonnetje schijnt, de zee is kalm. Het leven is mooi.
Om 11 uur is er een eerste briefing: kennismaking met de expeditieleider (Danny, een Brit), de bemanning en het expeditieteam.
We leren dat het zonnetje niet zal blijven schijnen en dat de zee niet kalm zal blijven. Een staat een flinke storm te pruttelen in het zuidwesten van de Stille Oceaan en omstreeks 4 december wordt die door de Drake Passage richting South Orkneys gestuwd. Dit wordt echt een bijzondere eclips!
Maar dat zijn zorgen voor later, nu genieten we volop van een eerste middagmaal in volle zon op het dek!
In de late namiddag laten we de Straat van Magelhaen achter ons. Nu zitten we op de open oceaan en dat voelen we onmiddellijk. Voor sommigen is het tijd om de eerste zeeziekte-pilletjes uit de kast te halen... Anderen kweken verder zeebenen en genieten van de frisse oceaanlucht, een afternoon tea, een glaasje champagne, voor elk wat wils!
V.l.n.r: Voorstelling van het expeditieteam - geplande eclipslocatie - voorspelling golfhoogtes voor 4 december....
De liefhebbers kunnen in de loop van de dag twee lezingen bijwonen: eentje over de eclips en eentje over de evolutie van het wereldbeeld over Antarctica. Bij de voordracht over de zonsverduistering blijkt dat onze groep al veruit de meeste zonsverduisteringen gezien heeft, met op kop onze reisleider (en madam) met 22 stuks!
En zo glijdt de eerst zeedag voorbij voor we er erg in hebben en is het tijd om ons door de golven in slaap te laten wiegen.
